مطالعه امکان خودترمیمی بیولوژیکی در سازه های بتنی فراساحلی (به ویژه شمع ها)

آسیب پذیری سازه های فراساحلی به دلیل نفوذ یونها و مواد خورنده، از مهمترین انواع آسیب است که به سبب تراوش آب به داخل ترکهای بتن ایجاد میشود. براساس مطالعات انجام شده رسوب کربنات کلسیم حاصل از فرایندهای میکروبی میتواند ترکهای با عرض دو برابر حالت معمول را پرکند. نتیجه بررسی های انجام شده نشان میدهد که با استفاده از روش ترمیم بیولوژیکی میتوان ضمن ترمیم ترک و ممانعت از ورود عوامل مهاجم، پتانسیل خوردگی فولاد را نیز با کاهش اکسیژن محیط طی فعالیتهای میکروبی کاهش داد. لذا ترمیم بیولوژیکی ترک در بتن میتواند به عنوان یک روش ترمیمی مناسب و دوستدار محیط زیست در سازه های فراساحلی و به طور مشخص شمعها ارائه گردد.

کلیدواژه ها:

سازه های بتنی فرا ساحلی ، خوردگی بتن و فولاد ، خود ترمیمی بیولوژیکی ، رسوب کربنات کلسیم.