بهینه سازی هندسی سازه های فضاکار با در نظر گرفتن رفتار خطی تحت اثر بارهای استاتیکی با استفاده از الگوریتم ممتیک

امروزه در سراسر دنیا شاهد کاربرد روزافزون سازه های فضاکار هستیم که مربوط به خصوصیات و قابلیت های منحصر به فرد این سازه ها همچون مقرون به صرفه بودن، راحتی اجرا، عدم نیاز به تخصصی ویژه، برای اجرا و نیاز امروز بشر به سازه هایی با دهانه های بزرگ بدون ستون مرکزی می باشد. به طور کلی عمده ترین هدف شاخه های مختلف بهینه سازی سازه ها کاهش مصالح مصرفی، تمرکز مصالح در بخش هایی که بیشترین تاثیر را در انتقال نیروهای خارجی به تکیه گاه دارند و سبک کردن سازه بدون صرف نظر کردن از قیود می باشد. با توجه به وجود تعداد زیاد عضو در سازه های فضا کار نسبت به سازه های دیگر، بهینه سازی این سازه ها می تواند به مقدار قابل توجهی در کاهش هزینه ها و مصرف مصالح موثر باشد. با توجه به این واقعیت که یکی از عوامل اصلی در قیمت تمام شده یک سازه مقدار مصالح مصرفی آن است، بنابراین همواره مهندسین ترجیح می دهند که با حداقل نمودن وزن یک سازه استفاده از مصالح مصرفی را کاهش دهند. این کار با استفاده از روشهای طراحی بهینه سازه ها به آسانی امکان پذیر می باشد. درطول سالهای گذشته روشهای مختلفی جهت بهینه سازی سازه ها معرفی شده اند. دراین تحقیق بهینه سازی شکل سازه ها با در نظر گرفتن رفتار خطی وتحت بارهای استاتیکی مورد مطالعه قرار می گیرد. متغیر های طراحی شامل مشخصات مقاطع اعضاء و مختصات گره های سازه می باشند. وزن کل سازه نیز به عنوان تابع هدف مساله انتخاب می شود. قیود طراحی شامل محدودیت تغییر مکانهای گره ای سازه وتعدادی قیود هندسی و معماری می باشند. در بهینه سازی از یکی از روشهای جدید ممتیک استفاده بهینه سازی تحت عنوان الگوریتم می شود.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی شکل ، الگوریتم ممتیک ، بارهای استاتیکی ، رفتار خطی ، تابع هدف