بررسی مردم واری در نگاه ملاصدرا به هنر و زیبایی شناسی

مطالعات در حوزه فلسفه اسلامی در کشور ما دارای سابقه بسیار طولانی است، امروزه در محافل دانشگاهی نیز کوششی بسیار جدی در این زمینه انجام شده است. با این وججود عصر ما به عللی فلسفه و حکمت از زندگی روزمره فاصله گرفته است. حکمت متعالیه به عنوان بخش مهمی از فلسفه اسلام و ایران نیز از این مساله مستثنی نیست. از طرفی با توجه به اینکه بخشی از این فلسفه به بحث هنر و زیبایی شناسی پرداخته است در همین راستا مقاله حاضر با هدف بررسی مردم واری در نگاه ملاصدرا به هنر و زیبایی شناسی انجام شده است. در نظر دارد تا جایگاه انسان و مردم واری را در جایگاه متعالیه نشان دهد. نتایج مقاله حاکی از آن است که با توجه به نظرگاه ملاصدرا و اصل اصالت وجود، می توان هدف اصلی هنر را ایجاد ارتباط میان مخاطب و عالم معنا، به منظور توجه به انسان و ارتباط او با وجود مطلق قرار داد. دستیابی به این هدف از طریق به کارگیری اصولی همانند الهام و استعاره ، تجلی نور و تجلی کثرت در وحدت که ریشه در حکمت متعالیه داشته و در معماری سنتی ایرانی مشاهده شده است، ممکن می گردد.

کلیدواژه ها:

ملاصدرا ، حکمت متعالیه ، زیبایی شناسی ، مردم واری