بررسی نقش حکمرانی خوب (حکمروایی) در توسعه روستایی (مطالعه موردی: مناطق روستایی بخش مرکزی منوجان)

با به کارگیری پارادایم حکمرانی مطلوب در مدیریت روستاها می توان سطح کیفیت زندگی ساکنان را تا حد بسیار ایده آل افزایش داد و باعث پویایی جریان مادی و معنوی عدالت اجتماعی در سطح نواحی روستایی شد. در این پژوهش از روش تحقیق پیمایشی استفاده شده است چرا که هدف از انجام این تحقیق بررسی حکمرانی خوب در توسعه روستایی (مطالعه موردی: مناطق روستایی بخش مرکزی منوجان ) است. سوال تحقیق بدین صورت مطرح است: ارتقای شاخص های توسعه پایدار روستایی تا چه حد تعیین کننده میزان حکمرایی خوب در روستاهای بخش مرکزی نوجان است جامعه آماری را ساکنین روستاهای بخش مرکزی منوجان در سال 1394 تشکیل می دهند. طبق آماری که از دهداری بخش مرکزی منوجان اخذ شده، تعداد ساکنین منطقه 4343 نفر می باشد. که طبق فرمول کوکران حجم نمونه معادل 326 محاسبه گردید. ابزار گردآوری داده های در این پژوهش پرسشنامه می باشد که آلفای پرسشنامه (35 پرسشنامه ) متغیر وابسته ( حکمرانی خوب ) 0/78 درصد و آلفای پرسش نامه به طور کلی 0/83 درصد بدست آمد. برای توزیع پرسشنامه ها در منطقه از روش نمونه گیری طبقه ای، سهیمه ای و صتادفی ساده استفاده شده است نتایج تحقیق ناشن داد براساس افته های آزمون همبستگی رابطه مستقیم، مثبت و معناداری بین شاخص های مشارکت، پاسخگویی مطلوبیت عملکرد، و کارایی و اثربخشی با درجه مطلوبیت حکمرانی در روستاهای بخش مرکزی منوجان رابطه وجود دارد. متغیرهای موثر با ضریب تعیین 0.519 توانسته اند 52 درصد تغییرات موجود حکمرویی خوب روستایی را پیش بینی کنند. همچنین نتایج تحلیل مسیر نشان داد مشارکت و همکاری روستائیان در امور روستایی ( با نقش 30 درصد)، میزان پاسخگویی مسئولین ( با نقش 26 درصد)، عملکرد شورای اسلامی و دهیاری ها ( با نقش 22 درصد) و میزان کارایی و اثربخشی مسئولین و برنامه ها ( با نقش 21 درصد ) تعیین کننده میزان مطلوبیت حکمرانی در روستاهای بخش مرکزی منوجان بوده اند.

کلیدواژه ها:

عملکرد شورای اسلامی و دهیاری ها ، حکمروایی خوب روستایی ، مشارکت و همکاری ، میزان پاسخگویی ، کارایی و اثر بخشی دهیاران ، میزان رضایت مندی