حذف و ارجاع؛ عاملی دستوری جهت انسجام متن

حذف و ارجاع دو مقوله دستوری است که از عوامل انسجام دهنده متن است تا ارتباطی منطقی بین گفتمان ایجاد نماید باعث روابط بین جمله ها می شود. این مقاله دریچه است برای بررسی برخی متون ادب فارسی در جهت ارتباط زبانی که نویسنده خواسته یا ناخواسته باعث انسجام متن آن شده است . منظور ارجاع ویژگی های یک جمله است که باعث پیوند بین اجزای مفهومی آن جمله می شود تا خواننده به درک و فهم مضمون جمله دست یابد . همچنین حذف که عوامل مختلفی می تواند باعث به وجود آمدن آن شود ؛ که از آن جمله است : معذورات شرعی ، ادبی ، اخلاقی و یا عواملی از این قبیل ، نویسنده را وا می دارد تا کلام یا کلماتی را از جمله حذف نماید بدون اینکه باعث نقض جمله بلکه باعث انسجام متن می شود.

کلیدواژه ها:

انسجام متن ، دستور ، حذف ، ارجاع ، متون فارسی