مقایسه بتن الیافی پلی پروپیلن با بتن دورپیچ شده با GFRP تحت اثر بار ضربه

به دلیل مزایای فنی و اقتصادی متعدد بتن شاهد گسترش کاربرد آن در انواع سازه ها هستیم. ویژگی اصلی بتن ارزان بودن و در دسترس بودن مواد اولیه آن است. از نقاط ضعف بتن شکنندگی و عملکرد ترد آنها خصوصا تحت بارهای ضریه ای می باشد. بسیاری از سازه ها در معرض بارهای حاصل از ضربه و نفوذ پرتابه ها قرار دارند، بنابر این بررسی و مطالعه رفتار و آسیب پذیری مصالح و اعضای سازه ای و غیر سازه ای در مقابل این نوع بار و همچنین تهیه مصالحی با رفتار بهتر و آسیب پذیری کمتر، از اهمیت بسزایی برخوردار است. در این پژوهش جهت بررسی مقاومت ضربه ای بتن نمونه هایی آماده شد و برای آزمایش ضربه ای بر روی کف قوی در مرکزیت گذاشته شد و به ترتیب وزنه های 46/7 کیلوگرمی و 66/8 کیلوگرمی که به وسیله طناب کنفی حلقه شده به ارتفاع 162 سانتی متر رسیده بودند، با بریدن حلقه کنفی، در مرکزیت نمونه ها سقوط آزاد کردند. پس از برخورد وزنه به نمونه ها وزن نمونه ها محاسبه شد تا کاهش وزن مربوطه اندازه گیری شود. تعداد نمونه ها 30 عدد بوده که از این نمونه ها 6 عدد از جنس بتن ساده با مقاومت فشاری 200، 300 و 400 کیلوگرم بر متر مربع بوده که به وسیله ورق های GFRP دورپیچ شدند و 18 عدد از نمونه ها بتن الیافی با در صدهای مختلف الیاف 1)، 1,5 و 2 درصد) و مقاومت فشاری 200، 300 و 400 کیلوگرم بر متر مربع بودند. همچنین 6 عدد از نمونه ها برای آزمایش مقاومت فشاری در نظر گرفته شد. نتایج نشان میدهد که اضافه کردن الیاف پلی-پروپیلین و دورپیچ GFRP هر کدام باعث افزایش تعداد ضربه های قابل تحمل به وسیله بتن شده و در واقع مقاومت بتن در برابر ضربه بالا میرود. همچنین نتایج نشان میدهد که دورپیچ GFRP مقاومت ضربه ای را نسبت به حالت مربوط به وجود الیاف پلی پروپیلن بسیار بالاتر می برد.

کلیدواژه ها:

الیاف پلی پروپیلن ، دورپیچ GFRP ، بار ضربه ، مقاومت بتن.