معناشناسی نقوش پته کرمان (با تاکید بر رویکرد پساساختگرایی بارت)

دوخت پته از سوزن دوزی های سنتی در تاریخ فرهنگی کرمان است. ترکیبات نقش و رنگ پته، با اعتقادات و خواسته های هنرمندان ارتباط دارد. پته های پشمی با نقوش گیاهی، حیوانی و هندسی و ترکیب رنگ های سردو گرم دیده می شوند. در این پژوهش با هدف شناخت آرایه های سوزن دوزی ایرانی از منظر نشانه شناسی، ویژگی های بصری و مفاهیم نمادین نقوش و رنگ های پته کرمان و نیز معانی ضمنی نقوش و رنگ های آن ازمنظر بارت در عصر پساساختگرایی تبیین می شود. سوالات پژوهش آن است که نقوش اولیه و ضمنی پته کدام است و طبق آراء بارت چگونه تفسیر می شود هر نشانه در متن تفسیر می شود. نقوش در متن پته در ترکیببا عناصر دیگری از جمله بافت و رنگ معنا می شوند و بدین ترتیب نظام های معناساز کاملا نسبی اند. بنابر این در هر گفتمان فرهنگی، تفاسیر متفاوت دیده می شود. پته به عنوان یک متن تصویری دارای نقوشی است کهدر تکمیل هم، مفاهیمی را القا می کنند. لذا معانی اولیه و ضمنی در گفتمان های فرهنگی، به صور مختلف تعبیر می شود. این تحقیق با روش تجزیه و تحلیل کیفی و با مطالعه تاریخی به دسته بندی نقوش، ارزیابی وتحلیل آنها می پردازد و در مصاحبه با اهل فن در پی توجیه بر ادعای جایگاه نشانه ای این نقوش است.

کلیدواژه ها:

سوزن دوزی کرمان ، پته دوزی ، رنگ و نقش ، نشانه شناسی ، رولان بارت ، پساساختگرایی