بهسازی فضاهای بی دفاع شهری با رویکرد پویاسازی فضاها

یکی از فضاهای شهری که در سالهای اخیر مورد توجه شهرسازان، جامعه شناسان و روانشناسان محیطی قرار گرفته، فضاهای بی دفاع شهری هستند. وجود و گسترش فضاهای بی دفاع در شهر عامل مهمی در پایین آوردن کیفیت زندگی است. امروزه یکی از نگرش های مطرح در شهرسازی برای ارتقای امنیت در فضاهای شهری، نظریات پیشگیری از جرائم با استفاده از ارائه الگوهای مناسب برای برنامه ریزی و طراحی محیطی شهر می باشد. در این پژوهش پس از بررسی ادبیات موضوع و نظریات مرتبط، تلاش شده با رویکردی توصیفی-تحلیلی از طریق بررسی های اسنادی و کتابخانه ای و مطالعات میدانی (پرسشنامه ای)، به شناخت توان ها، قابلیت ها و نیز محدودیت ها و نارسایی ها پرداخته شود. با استفاده از تکنیک Dematel براساس داده های جمع آوری شده به تدوین و ارایه موثرترین راهبردهایی اجرایی و مناسب اقدام شده است. از بین شاخص های موثر بر بهسازی فضاهای شهری، شاخص نظارت با مقدار 19/995 بیشترین تعامل و شاخص هویت با مقدار 19/919کمترین تعامل، شاخص شرایط اقلیمی با مقدار 1/585 موثرترین عامل و شاخص نظارت با مقدار 1/765-تاثیر پذیرترین عامل هستند.

کلیدواژه ها:

بهسازی ، فضاهای شهری ، فضاهای بی دفاع شهری ، پویایی فضاهای شهر