بررسی طراحی زمینه گرای خانه باغ کودک با رویکرد پرورش مسئولیت پذیری در کودکان 5 تا 10 سال

آموزش بر اساس بازی های دسته جمعی، ارتباط با طبیعت، تامین امکانات رفاهی مورد نیاز کودک، توجه به مقیاس، آموزش فرهنگ بومی و آداب و رسوم، تقویت مهارت های حرکتی و ذهنی از مسائل با اهمیت برای یادگیری کودکان هستند. خانه باغ کودک مجموعه ای است که در آن سطوح فرهنگی و اجتماعی، معماری، سلامت و روانشناسی تبلور یافته است، برای عملکرد بهینه ی این مرکز در طراحی مجموعه، شنختی عمیق از کودک خواست ها و نیازهایش کسب نمودیم. در این مقاله مباحث مربوط به طراحی فضایی برای مسئولیت پذیر ساختن کودک (شاخص های موثر در طراحی برای کودک، اثر کالبد در پرورش رفتار، طراحی منعطف و طراحی مشارکتی)، عنوان شده است. برای نیل به طراحی چنین فضایی نوع پژوهش در زمره پژوهش های کاربردی گنجانیده شده و از روش کیفی با تمرکز بر نقطه نظر توصیفی تحلیلی (به عنوان زیر مجموعه ای از روش کیفی)، استفاده شده است. هدف این تحقیق این بوده که فضاها متناسب با روحیات و شرایط جسمی کودکان، با تکیه بر اصول فنی، بهداشتی، اجتماعی و مکانی جهت رشد و پرورش مسئولیت پذیری باشد. نتایجی که از مطالعات استخراج گردیده است نشان داد که برای طراحی خانه باغ کودک با هدف پرورش کودک مسئولیت پذیر، لازم است رویکردهایی که مورد استفاده قرار می گیرند اغلب بر مشارکت و فعالیت کودک تاکید داشته باشد و با سپردن مسئولیت های هرچند ناچیز به او، نظر خواستن از او، آموزش نظم و تقویت اعتماد به نفس او و بسیاری از عوامل مشابه دیگر به تربیت کودک مستقل و مسئول بپردازد

کلیدواژه ها:

طراحی خانه باغ ، کودک ، پرورش مسئولیت پذیری ، زمینه گرایی