کیفیت های محیطی موثر بر خلاقیت کودکان در فضای بازی

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 874

فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ARCHQUALITY01_001

تاریخ نمایه سازی: 4 شهریور 1398

چکیده مقاله:

کاهش یافتن فرصت های بازی بیرونی و کوچکتر شدن فضاهای بازی کالبدی و در عین حال بزرگتر شدن فضاهای مجازی از معضلات گریبان گیر هم برای بزرگسالان و هم برای کودکان در جهان امروز است که پیامدهایی همچون عدم تحرک و پویایی، کاهش انعطاف پذیری و خلاقیت را به دنبال دارد. بازی اصلی ترین فعالیت دوران کودکی و نیز اساسی ترین عامل در ارتقا خلاقیت کودکان محسوب می شود. نمی توان بازی را از فضایی که بازی در آن جریان می یابد جدا کرد؛ چگونگی بازی کودکان با چگونگی و کیفیت فضای بازی کودکان ارتباطی تنگاتنگ دارد و هردوی این ها بر چگونگی رشد و نیروی خلاقه ی کودکان اثرگذار خواهد بود. این پژوهش برآن است که با بهره گیری از منابع کتابخانه ای و تحلیل کیفی داده های حاصل از آن، کیفیت های محیطی موثر بر خلاقیت کودکان در فضای بازی را تبیین کند. مبانی نظری پژوهش در سه سطح بیان می شود، سطح اول با توجه به نظریات روانشناسان به نسبت بین بازی و خلاقیت می پردازد، سطح دوم با تکیه بر نظریه قابلیت محیط گیبسون و قطعات شل نیکلسون و نظریات روانشناسان محیطی در مورد طبیعت ارتباط فضای بازی و خلاقیت را مطرح می نماید و سطح سوم الگوهای طراحی فضای بازی از منظر محققان را ارئه می دهد. در نهایت با تحلیل کیفی داده ها مهم ترین روش برای کیفیت بخشی به فضای بازی فراهم آوردن شرایطی است که کودکان بتوانند مواد و مصالح بازی خود را انتخاب کنند و فضای بازی خود را بسازند. فضای بازی کودک-ساخت، تجیهزات با عملکرد باز و انعطاف پذیر و بهره مندی از طبیعت و عناصر طبیعی از مهم ترین ویژگی های محیطی در جهت ارتقا خلاقیت کودکان در فضای بازی می باشد.

نویسندگان

نیلوفر گرشاسبی

کارشناس رشته معماری

محمدصادق فلاحت

دانشیار گروه معماری دانشگاه زنجان