ارزیابی اثر پوترسین بر برخی شاخص های مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی نهال های استبرق (Calotropis procera Ait) تحت شرایط خشکی
محل انتشار: مجله فیزیولوژی محیطی گیاهی، دوره: 12، شماره: 45
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 533
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ECOP-12-45_001
تاریخ نمایه سازی: 23 مرداد 1398
چکیده مقاله:
با توجه به اهمیت درختچه استبرق در احیای مناطق خشک و بیابانی و قرارگیری کشور ایران در مناطق کم باران و خشک تاکنون پژوهشهای کافی برای شناخت ویژگیهای مورفوفیزیولوژیک درختچه استبرق در شرایط تنش خشکی و تعیین جایگاه پوترسین در کاهش اثرات مخرب خشکی انجام نشده است. به همین منظور پژوهشی با هدف اثر پوترسین بر برخی ویژگیهای مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی نهالهای استبرق در شرایط تنش خشکی، به صورت طرح کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه هرمزگان انجام شد. فاکتور اصلی شامل پنج سطح (1 (شاهد)، 3، 6، 9 و 12 روز دور آبیاری) و تیمار پوترسین به صورت محلولپاشی برگی 3 نوبت به فاصله 20 روز یکبار در پنج سطح (0، 5/0، 1، 5/1 و 2 میلیمولار) در پلاتهای فرعی قرار گرفت. نتایج نشان داد که افزایش دور آبیاری تا 12 روز سبب کاهش سطح برگ، وزن تر و خشک اندام هوایی، وزن تر و خشک ریشه و محتوای کلروفیل شد. همچنین افزایش دور آبیاری تا 12 روز سبب افزایش محتوای پرولین و فعالیت آنزیمهای سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز، پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز گردید. افزایش در غلظت پوترسین به طور معنیداری سبب افزایش سطح برگ، وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه، محتوای کلروفیل، محتوای پرولین و فعالیت آنزیمهای سوپراکسید دیسموتاز، پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز در برگها گردید. بهترین تیمار پوترسین جهت کاهش اثرات مخرب خشکی در غلظت 2 میلی مولار مشاهده شد. با توجه به نتایج به دست آمده استفاده از پوترسین جهت استقرار این گیاه در شرایط خشکی قابل توصیه می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مجتبی دولت کردستانی
گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده علوم کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
منصور تقوایی
گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
سعید برخوری
گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده علوم کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :