شاخص های کمی و محتوای رنگدانه ای برگ راش های (Fagus orientalis Lipsky) کهنسال در دو توده خالص و آمیخته (مطالعه موردی: جنگل های ناو اسالم گیلان)

راش (Fagus orientalis Lipsky) از گونه های نخبه و بسیار با ارزش جنگل های شمال ایران است که بررسی شاخص های کمی آن در دو توده خالص و آمیخته می تواند مشخص کننده روند بهبود یا تخریب یک توده جنگلی تلقی شود. بدین منظور پس از جنگل گردشی و مطالعه میدانی از جنگل های ناو اسالم، دو توده خالص و آمیخته از پارسل 319 به مساحت 54 هکتار که دارای شرایط رویشگاهی و جنگل شناسی تقریبا مشابهی هستند مدنظر قرارگرفتند. سپس تعداد 30 اصله از درختان راش کهنسال قطورتر از یک متر در آنها به صورت تصادفی انتخاب و برخی مشخصه های کمی و کیفی آنها مورد اندازه گیری قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد اختلاف معنی دار بین راش های دو توده از نظر قطر برابر سینه، ارتفاع کل، طول تنه و درصد طول تنه بدون شاخه وجود نداشت. همچنین متغیرهای کیفی تقارن تاجی در دو نوع متقارن و نامتقارن، پیچیدگی تنه در سه حالت فاقد پیچیدگی، پیچیدگی محسوس به سمت راست، پیچیدگی نامحسوس به سمت چپ و وضعیت شاخه دوانی روی تنه ی درخت راش با تقسیم بندی های فاقد شاخه، کم شاخه و پرشاخه در سطح احتمال 95 درصد دارای اختلاف معنی دار بود. علاوه براین عملکرد دگرآسیبی ناشی از انواع گونه های درختی مجاور گونه راش در توده آمیخته منجر به کاهش معنی دار محتوای رنگدانه های فتوسنتزی کلروفیل a، کلروفیل کل و کاروتنوئیدها شد. در حالی که غلظت رنگدانه های فلاوونوئیدی گونه راش در توده آمیخته افزایش قابل ملاحظه ای نسبت به توده خالص نشان داد. نتایج این تحقیق همچنین بیان نمود که درصد تقارن تاج درختان در توده خالص بیشتر شد اما بالا بودن میانگین ارتفاع درخت و تاج نامتقارن در توده آمیخته می تواند به علت وجود گونه های دیگر و رقابت برای کسب نور باشد.

کلیدواژه ها:

اسالم ، جنگل ، راش ، شاخص های رشد ، محتوای رنگدانه