بررسی رابطه میان مهارتهای ارتباطی تورگردانها در توسعه گردشگری مورد مطالعه: تهران و البرز

در این پژوهش به بررسی رابطه میان مهارتهای ارتباطی تورگردانها و توسعه گردشگری استان البرز و تهران پرداخته شد. روش پژوهش توصیفی- پیمایشی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل آزانسهای توریستی و تورگردانها البرز و تهران بود که شامل 96 نفر بود. حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم جامعه برآورد گردید.. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه مهارتهای ارتباطی استفاده شد. پایایی پرسشنامه توسط آلفای کرونباخ در سطح مناسب تعیین گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های پارامتری پیرسون، رگرسیون و آزمون های پارامتری t گروه های مستقل و تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شد. یافته ها نشان داد که تورگردانها از نظر مهارتهای ارتباطی در وضعیت مناسبی هستند نتایج آمار استنباطی نشان داد که مهارتهای ارتباطی( کلامی، غیرکلامی و شنود ) تاثیرگذاربر توسعه گردشگری و مهارت بازخورد بر توسعه گردشگری بی تاثیر است. همچنین توسعه گردشگری در متغیرهای جمعیت شناختی شامل سن، تحصیلات و سنوات خدمت بررسی گردید که در همه موارد تاثیرگذار بوده است.

کلیدواژه ها:

تورگردان ، گردشگری ، مهارت ارتباطی