بررسی پدیده ی بیابان زایی و عوامل موثر بر آن

پیچیدگی و توسعه روزافزون پدیده های پویایی مانند تخریب سرزمین و بیابانزایی در قرن حاضر، فکر استفاده از فناوریهای جدید را برای ارزیابی و پایش آنها معطوف نموده است. تخریب سرزمین و بیابانزایی خطری جدی و در حال پیش روی برای حاصلخیزی اراضی کشورهای درگیر با آن میباشد. عواملی مانند سیل، تخریب منابع طبیعی، شور شدن خاک و آب و توسعه شهری و صنعتی باعث شدت بیانزایی میشوند. نوسانات آب و هوایی که باعث خشکسالی و بیابانزایی میشود، بیشتر به کاهش میزان بارندگی، رطوبت، افزایش دما به ویژه در تابستان، افزایش میزان خشکی، تبخیر و تعرق، وزش بادهای گرم و سوزان و کاهش پوشش گیاهی ارتباط می یابند. ایران جزء کشورهای بیابانی دنیاست. با دخالت انسان، بیابانزایی در ایران رو به افزایش میباشد که موجب مهاجرت افراد به شهرهای بزرگ، شور شدن اراضی و آبهای زیرزمینی، مدفون شدن آبادیها زیر توده شن و به خطر افتادن محیط زیست و سلامت مردم شده است. از این رو باید راه هایی برای روبه روشدن با بیابانزایی و دستیابی به توسعه پایدار ارایه کرد. این راه ها شامل مالچ پاشی، کمربند سبز، کنترل جمعیت، تولید اشتغال، نهال کاری و بذر پاشی، مدیریت درست امور کشاورزی در جهت بهبود کمیت و کیفیت آبیاری، انسداد چاه های غیر مجاز و کنترل بهرهبرداری چاه های دارای پروانه و استفاده از گونه گیاهی مقاوم سالسولا ریدیگا در برابر شرایط نامساعد زیستی، استفاده از تکنیکهای نوین و مناسب کشاورزی در بیابان میباشد. در این پژوهش به بررسی پدیدهی بیابانزایی و عوامل موثر بر بیابانزایی اشاره شده است که با روش مطالعه کتابخانهای انجام گرفته است.

کلیدواژه ها:

بیابان زایی ، تخریب سرزمین ، نوسانات آب و هوایی ، دخالت انسان ، توسعه پایدار