بررسی تجربی و مدلسازی تعیین عیوب قطعات فلزی با روش برش نگاری لیزری به کمک بارگذاری مکانیکی

در میان روشهای مختلف آزمونهای غیرمخرب، روشهای اپتیکی به دلیل قابلیت شناسایی عیوب کوچک و همچنین حساسیت بالا در تعیین تنشهای قطعات مختلف از کاربردهای روزافزونی برخوردار میباشند. از آنجایی که عیوب موضعی در اجسام مختلف سبب ایجاد تنشهای اضافی در سطوح آنها میشود، از برش - نگاری1 لیزری میتوان به عنوان یکی از روشهای اپتیکی برای مقاصد آزمونهای غیر مخرب بهره گرفت. در این مقاله از برشنگاری لیزری برای شناسایی عیوب قطعات فلزی استفاده شده است . بهمنظور به دست آوردن مقدار بهینه بارگذاری، میزان برش، شرایط مرزی مناسب و همچنین بالابردن سرعت آزمایش، از یک - روش ترکیبی2 مدلسازی المان محدود و پیش بینی فریزهای تداخلی استفاده شده است. رویکرد به کار رفته در این مقاله، مبتنی بر مشاهده تغییرات سطحی ایجاد شده روی یک نمونه از جنس آلومینیوم به ضخامت 3 mm و حاوی عیوب مختلف میباشد. با استفاده از این روش، در تستهای آزمایشگاهی حفره ها یی با قطر و عمق مختلف در پشت نمونه آلومینیومی قابل شناسایی بود.

کلیدواژه ها:

روشهای اپتیکی ، برش نگاری لیزری ، قطعات فلزی ، مدلسازی المان محدود