برنامه ریزی جهت تخصیص فضای مناسب برای بلند مرتبه ها

در دهه های اخیر، کلانشهرها به نحو بیسابقه ای گسترش یافته اند. این گسترش کالبدی در بسیاری از موارد بیش از افزایش جمعیت بوده است. ترافیک بالای درون شهری و جدایی بیش از حد محل کار و مسکن، آلودگی های زیست محیطی و توسعه بی رویه شهرها بر روی اراضی زراعی و... همه مولود گسترش ناموزون شهری است. دغدغه های ناشی از این پدیده موجب گردید تا کشورهای توسعه یافته اقدام به اتخاذ تمهیداتی جهت حل یا مهار این بحران کنند. زمینه های اصلی این تمهیدات شامل سیاست های بلندمرتبه سازی، انبوه سازی، وضع قوانین زمین برای استفاده بهینه از آن و بهسازی و نوسازی بافت های قدیمی شهرها و ... بوده است که بلند مرتبه سازی یکی از راهکارهای مناسب در جهت کنترل و توسعه شهرها می باشد که از سوی متخصصین امور شهری همواره مورد تاکید قرار گرفته است. از طرفی برنامه ریزی جهت تخصیص فضای مناسب برای بلندمرتبه، نیز خود موضوع دیگری بوده که از اهمیت دو چندان برخوردار می باشد. در این مقاله سعی بر آن است که تعریف جدیدی از ناحیه مناسب جهت بلند مرتبه بر اساس معیارهایی که برمطلوبیت فضایی مکانی از نظر محیطی، اقتصادی اجتماعی و کالبدی و دیگر شاخص های تاثیرگذار بر مکان یابی بلندمرتبه مبتنی است صورت پذیرد. مکان یابی جهت بلند مرتبه در حقیقت پاسخی به نارسایی ها و کاستی های برنامه ریزی کالبدی در راستای تخصیص مناسب فضا است.

کلیدواژه ها:

بلند مرتبه ، برنامه ریزی کالبدی ، فضا