بررسی تاثیر مکان شمع، طول شمع و شرایط سرشمع بر تقویت و تثبیت شیروانی های خاکی غیرهمگن

ارزیابی پایداری لرزه ای شیروانی های خاکی، یکی از مهم ترین مباحث مهندسی ژئوتکنیک لرزه ای است. استفاده از شمع یکی از روش های رایج مسلح سازی شیروانی ها بوده. در این تحقیق به بررسی اثر تغییر پارامتر های موثر بر پایداری شیروانی خاکی غیر همگن تقویت شده با شمع تحت تحریک لرزه ای و رسیدن به بهترین حالت پایداری پرداخته شده است. برای انجام این تحقیق، با توجه به انعطاف پذیرتر و عمومی تر بودن روش اجزا محدود نسبت به سایر روش های قدیمی، با مدل سازی به کمک نرم افزار المان محدودآباکوس ( ABAQUS ) و روش کاهش مقاومت برشی مطالعات پارامتریک با تغییر پارامترهای موثر بر پایداری، مانند وضعیت قرارگیری نوع خاک در لایه ها و همچنین مکان، طول و شرایط سر شمع پرداخته شده و اثر هرکدام برتغییرات ضریب اطمینان پایداری شیروانی در برابر بار لرزه ای نیز ارائه شده است که در نهایت حالت بهینه ای برای سیستم شیب/شمع بدست آمده است. افزایش طول شمع تا طول بحرانی موجب افزایش پایداری لرزه ای شیروانی (تا مرز 53 درصد) گردید اما هنگامی که طول شمع از طول بحرانی بیشتر شد ، ضریب اطمینان شیروانی تقریبا به مقدار ثابتی میل کرد. همچنین استفاده از شمع در نزدیکی پنجه و تاج شیروانی باعث بهبود کمتر از 10 درصدی ولی استفاده ی آن با فاصله از پنجه و تاج منجر به بهبود بیش از 50 درصدی در عملکرد لرزه ای شیروانی شد. در یک طول مشخص 12 متری از شمع ، استفاده از شمع در حالت سر گیردار در میانه ی شیروانی باعث بهبود ضریب اطمینان به مقدار 33 درصد شد ولی در حالت سر آزاد ، این مقدار برابر 18 درصد بود که نشان از برتری سرگیردار می دهد.

کلیدواژه ها:

شیروانی خاکی غیر همگن ، طول شمع ، مکان شمع ، ضریب اطمینان