اهمیت مدیریت کمبود و مکملیاری ویتامین دی در پیشگیری از خودکشی

خودکشی رفتاری پیچیده است که به دلیل درهم آمیختن عوامل متنوع ظاهر می شود. یکی از این عوامل اختلال در تنظیم سیستم ایمنی بدن می باشد که با پاتوفیزیولوژی رفتارهای خودکشی مرتبط است. ارتباط بین شیوع کمبود ویتامین D و افسردگی در مقالات متعدی گزارش شده است. از طرفی سهم عوامل التهابی و کمبود ویتامین D در بیماری های روانپزشکی در حال بررسی است. مطالعات مقطعی ارتباط بین کمبود ویتامین D و افسردگی، اسکیزوفرنی و نشانه های روان پریشی را نشان می دهد. کمبود ویتامین D بر روی سیستم ایمنی با تاثیر بر فنوتیپ T helper (Th) -2 و همچنین با تاثیر بر افزایش التهاب از طریق افزایش سطوح سیتوکین های التهابی IL-6 و IL-1β در خون در پاتوفیزیولوژی افسردگی و خودکشی نقش دارد. بنابراین، مدیریت کمبود ویتامین D می تواند به جلوگیری از افسردگی و خودکشی در بیماران از جمله بیماران مبتلا به CKD کمک کند. مکمل یاری با ویتامین D سبب تقویت سیستم ایمنی از طریق افزایش تولید عوامل ضد التهاب از جمله IL-10, IL-4, IL-5 و همچنین (TGF) و کاهش عوامل پیش التهابی از جمله IL-2, IL-6, TNF,-IL-1 می شود. یکی دیگر از راه های کنترل افسردگی توسط ویتامین D از طریق افزایش بیان ژنی سرتونین (تریپتوفان هیدروکسیلاز) در مغز و افزایش گیرنده های 5_هیدروکسی تریپتامین است. براساس بررسی های اخیر، شواهد کافی برای تعیین اینکه آیا مکمل هایی که قبلا پیشنهاد شده برای تغییر سطح ویتامین D جهت کنترل افسردگی و بیماری های روانپزشکی وجود ندارد و نیاز به تحقیقات بیشتری است.

کلیدواژه ها:

ویتامین دی ، خودکشی ، مکملیاری