مطالعه آزمایشگاهی اثر افزایه های تاخیردهنده زمان بندش سیمان حفاری بر روی رئولوژی سیمان فومی چاه های نفت و گاز

حفاری چاه های جدید در مخازن تخلیه فشاری شده برای بیشترین افزایش تولید، همراه با مشکالت و آسیب هایی به مخازن است. حجم عظیمی از این آسیب ها حین عملیات سیمان کاری چاه های نفت و گاز بوجود می آید، که از آن جمله هرزروی شدید و یا شکست سازندی است. جبران این آسیب ها به مخازن بسیار دشوار و حتی غیر ممکن می باشد. یکی از راه حل های پیشگیری این آسیب ها، استفاده از سیمان های سبک و فوق سبک حفاری نظیر سیمان فومی است. معموال زمان بندش سیمان های فومی کوتاه است و برای حل این مشکل، افزایه های تاخیردهنده سیمان، به آنها اضافه می شود. اما با توجه به نوع تاخیردهنده و نوع ماده کفزا، رئولوژی دوغاب تغییر خواهد کرد. طبق آزمایش های انجام شده، افزایه های OR5 و OR12 هم در شرایط سطحی و هم در شرایط HPHT، رئولوژی را بدتر می کنند و سبب افزایش PV† و YP‡ می شوند. افزایه JR120 در شرایط سطحی مناسب بوده ولی در شرایط HPHT اثر خود را از دست می دهد. بهترین رئولوژی را ترکیب JR120 و بوریک اسید در شرایط سطحی و HPHT در سیمان های فومی از خود نشان می دهند.

کلیدواژه ها:

رئولوژی سیمان حفاری ، سیمان فومی ، تاخیردهنده های زمان بندش ، چاه های نفت و گاز