بررسی آلایندگی تعدادی ذرات معلق جامد خروجی از خودروهای دیزلی و موتورسیکلت های کاربراتوری

در سالهای اخیر آلاینده ذرات معلق به عنوان آلاینده شاخص شهر تهران و دیگر کلانشهرهای کشور مطرح بوده است. ذرات معلق حاصل از احتراق را از مناظر مختلف مانند قطر ذرات، ترکیب ذرات و ... می توان دسته بندی نمود. اما یکی از مهمترین دسته بندی هایی که در سال های اخیر مورد توجه پژوهشگران می باشد، دسته بندی ذرات معلق به دو گروه جامد و چگال می باشد. ذرات جامد به دلیل حفظ ساختار خود و امکان حمل سایر آلاینده ها، نسبت به ذرات چگال خطرناک تر می باشند. با توجه به سهم بسیار بارز خودروهای دیزلی و موتورسیکلت ها در آلایندگی ذرات معلق شهر تهران، در این مقاله به بررسی آلایندگی ذرات معلق این دو گروه خودرو و راهکارهای کاهش آن پرداخته شده است. نتایج بررسی ها نشان داد که آلایندگی تعدادی ذرات معلق برای یک خودرو دیزلی سنگین یورو 2 1E14 pt/kW.h می باشد در صورت استفاده از فیلتر جاذب ذرات معلق، آلایندگی تعدادی ذرات معلق جامد دیزلی برای موتور یورو 2 بیش از 99 درصد کاهش یافته و بسیار کمتر از حد مجاز ذکر شده در استاندارد یورو 6 یعنی 6E11 pt/kW.h خواهد بود. همچنین یک موتورسیکلت کاربراتوری به میزان 1E13 pt/km ذرات معلق جامد تولید می کند که این عدد تا 10 برابر نوع انژکتوری شده این وسیله می باشد.

کلیدواژه ها:

ذرات معلق جامد ، خودروی دیزل ، فیلتر جاذب دوده ، موتورسیکلت کاربراتوری ، موتورسیکلت انژکتوری