بررسی مقاومت اندام هوایی و زیر زمینی دو رقم محلی نخود در قبال بیماری پژمردگی فوزاریومی

بیماری پژمردگی فوزاریومی یکی از بیماریهای مهم نخود است. به منظور جلوگیری از خسارت هر چه بیشتر این بیماری راهکارهای متعددی قابل اجرا است. یکی از ساده ترین و موثرترین روشهای مطلوب جهت تولید محصولات ارگانیک و جلوگیری از صدمات محیط زیست، تعیین مقاومت و حساسیت ارقام کشت رایج است. در تحقیق حاضر سنجش میزان مقاومت ارقام محلی نخود دانه درشت و ریز یاسوج در قبال قارچ فوزاریوم، با استفاده ازطرح کاملا0تصادفی با 3 تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. ابتدا میزان مقاومت اندام هوایی و زیر زمینی هر کدام از ارقام به صورت درصد کاهش رشد به طور جدا گانه بررسی شد. سپس میانگین مقاومت دو رقم مورد مطالعه با استفاده از روش آنوای یکطرفه از طریق آزمون چند دامنه ای دانکن در سطح احتمال 5 درصد بررسی گردید. طبق نتایج حاصله بیشترین درصد کاهش رشد در رقم محلی نخود دانه درشت یاسوج با 80/76 درصد مربوط به وزن خشک اندام هوایی و در رقم محلی نخود دانه ریز یاسوج بیشترین درصد کاهش رشد با 56/52 درصد مربوط به وزن تر اندام هوایی بود. در نهایت نخود دانه ریز یاسوج به عنوان یک رقم متحمل و نخود دانه درشت یاسوج به عنوان یک رقم نیمه حساس از لحاظ درصد رشد در وزن تر و رشد طولی اندام هوایی اعلام گردید.

کلیدواژه ها:

ارقام محلی ، بیماری پژمردگی فوزاریومی ، مقاومت ، نخود دانه درشت ، نخود دانه ریز