بررسی نقش کتاب های فارسی پایه های چهارم تا ششم دبستان درکاهش تفکر خود محورانه کودکان از دیدگاه پیاژه

تعلیم و تربیت همواره به دنبال کارآمد ترین روش ها برای متعالی ساختن توانایی شناختی مخاطبان خود،بالاخص کودکان و نوجوانان است.یکی از مولفه های رشد شناختی کودک و نوجوان،توانش قدرت تفکر آن هاست.پرورش قدرت تفکر کودکان و نوجوانان، یکی از اهداف اصلی تعلیم و تربیت محسوب می شود.یکی از دلایلی که اهمیت در زمینه ضرورت آموزش تفکر روز به روز بیشتر می شود،این است که تفکر جز ذاتی رشد انسان است؛ لذا برای آموزش بنیادی ترین اصول رشد،باید از موثرترین روش ها یاری جست. یکی از ابزار های اصلی آموزش تفکر در تعلیم و تربیت،ادبیات است.داستان از عناصر مهم ادبیات کودکان و نوجوانان محسوب می شود و مدت هاست که محرکی طبیعی برای بحث،بررسی و مشکل گشایی در مدارس تلقی شده است. داستان، معمولی ترین سر آغاز برای فلسفه ی کودکان و وسیله ای طبیعی برای پرورش تفکر ،دانش و مهارت های زبانی فراهم می آورد.از این رو،تاثیر محتوای کتب درسی و غیر درسی ادبیات،بر شکل گیری تفکر کودکان و نوجوانان،غیر قابل انکار است. هدف از این مقاله بررسی تاثیر کتب درسی فارسی مقاطع چهارم تا ششم ابتدایی،در خروج کودکان از تفکر خود محورانه و سوق آن در جهت بهبود این مساله می باشد.این تحقیق از روش تحلیل مضمون بر حسب کد گذاری اصلی تفکر خود محورانه غیر مستقیم و کد فرعی جاندار پنداری انجام پدیرفته است.

کلیدواژه ها:

تفکر خودمحورانه ، ادبیات کودک