بررسی اجتماعیات در غزلیات سیف فرغانی

اجتماعیات یکی از اساسی ترین محورهایی است که همواره در نقد آثار ادبی مورد توجه قرار گرفته است و همین امر منجر به پدید آمدن علم جامعه شناسی ادبیات گردیدهاست. متون ادبی از جمله آثاری هستند که در آن بسیاری از نمودهای فرهنگ و اجتماع بازتاب داده شده و وضعیت وجود آدمی و ارتباط او با محیط پیرامونش به تصویر کشیده شده و بسیاری از تجلیات زندگی آنها در قالب مفاهیمی همچون؛ وضعیت اقتصادی، مسائل اخلاقی، رویدادهای اجتماعی و . . . بیان گردیدهاست. غزلیات سیف فرغانی یکی از نمونه هایی از این دست است که قابلیت آن را دارند از نظر نمودهای فرهنگ و اجتماع مورد بررسی قرار گیرد؛ چرا که از این زوایه بسیاری از واقعیات اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی روزگار سرایش این غزلیات برای مخاطب روشن می شود. یافته های پژوهش نشان میدهد که در اثر مزبور، ضمن بیان مسائل غنایی و عاشقانه، بسیاری از نمودهای فرهنگ و اجتماع ایران آن زمان، بازتاب یافته است. این نمودها تا حدود فراوانی بیانگر وضعیت اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی محیط پیرامون سیف فرغانی است که مخاطب با نگاهی به این نمودها میتواند شرایط اجتماعی را ترسیم بکند اهم این نمودها عبارتند از: مذمت صاحبان قدرت، دنیاگریزی، انتقادات اجتماعی، فقیرنوازی، فلکنالی و شکایت از روزگار.

کلیدواژه ها:

جامعه شناسی ادبیات ، اجتماعیات ، غزل ، سیف فرغانی