تفاوت وجه التزام و خسارات در تجارت بین اللمل

یکی از اصول کلی حقوق، اصل وفای به عھد است که در کلیه نظام ھای حقوقی جھان پیش آمده است و قوانین اکثر کشورھا این اصل را به عنوان یکی از اصول اصلی قراردادھا در قانون خود آورده اند به موجب این اصل ھر گاه قراردادی اعم از مکتوب و یا نانوشته فی مابین اشخاص تنظیم گردد باید طرفین قرارداد به این اصل پایبند باشند و در صورت عدم پایبندی به این اصل به دو مطلب بر می خوریم: اول- خسارات ناشی از عدم انجام تعھد (ماده 221 قانون مدنی)، دوم- وجه التزام که بیشتر جنبه الزام یکی از طرفین و یا ھر دو طرف قرارداد را ملزم به انجام تعھد نموده و بیشتر جنبه تنبیھی دارد که در ماده 230 قانون مدنی ایران در نظر گرفته شده است در این مقاله قصد تشخیص تفاوت ھای خسارت وجه التزام و نحوه اجرای این دو را در کشورھای مختلف داریم به جھت تنویر موضوع برای تجار محترم داریم. به موجب ماده 221 قانون مدنی ایران: اگر کسی تعھد اقدام امری را بکند یا تعھد نماید که از انجام امری خودداری کند، در صورت تخلف مسئول خسارت طرف مقابل است .