راهکارهای افزایص امنیت در فضاهای تفرجگاهی با تاکید بر C.P.T.E.D (نمونه موردی : پارک چیتگر)

امنیت یکی از نیازهای اساسی انسان محسوب می شود و اهمیت این موضوع در پارک ها و تفرجگاه ها به عنوان محیطی که انسان آن را به عنوان مکانی برای آرامشف استراحت و فرار از دغدغه ها و مشغله های زندگی روزمره درنظر می گیرد، دو چندان می گردد. این مطالعه برای ارزیابی میزان امنیت در پارک جنگلی در سال 1396 صورت گرفته است. یافته های تحقیق نشان می دهد که اکثریت شهروندان با حضور نیروهای امنیتی به طور نامحسوس برای ایجاد نظم و امنیت در پارک و تفرجگاه موافق بوده اند و تمام مواقع را برای حضور نیروهای امنیتی الزام دانسته اند. با توجه به این که آسیب پذیرترین اقشار جامعه در رابطه با موضوع امنیت، قشر زنان و کودکان هستند، حدود نیمی از شهروندان کاهش مزاحمت را با رعایت حفظ حجاب تا حدودی مرتبط می دانند. جمع بسیاری از شهروندان، روی آوردن افراد بزهکار به پارک ها را به خاطر وجود مشکلات اجتماعی در سایر بخش های جامعه عنوان نموده و حضور پررنگ خانواده ها را در کاهش فعالیت افراد بزهکار موثر دانسته اند. در این پزوهش از روش توصیفی و تحلیلی استفاده شده است. مصاحبه شوندگان سطح امنیت در پارک ها و تفرجگاه های شهر تهران را نسبتا امن و حضور نیروهای امنیتی را منحصر به قشر سنی و اجتماعی خاصی ندانسته اند؛ بنابراین با درنظر گرفتن نتایج این مطالعه، باید سطح نظم و امنیت را با کمک دستگاه های امنیتی به طور نامحسوس و همکاری شهروندان در پارک ها و تفرجگاه های کشور افزایش دهیم تا تعداد مراجعان به اماکن تفرجگاهی افزایش یافته و برخی از آسیب های اجتماعی در سایر بخش های جامعه کاهش یابد. طبق پژوهش های انجام شده، کارایی این پارک فراتر از استفاده حال حاضر آن است و با اصلاح بخش هایی از پارک از جمله نورپردازی، پخش کردن کاربری ها و پراکندگی صحیح درختان، می توان از رفتارهای ناهنجار جلوگیری کرد.

کلیدواژه ها:

امنیت ، فضاهای تفرجگاهی ، چیتگر ، C.P.T.E.D