علم و علم آموزی در بخش تاریخی شاهنامه فردوسی
محل انتشار: پنجمین همایش ملی پژوهش های نوین در حوزه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی ایران (با رویکرد فرهنگ مشارکتی)
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 732
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SHCONF05_220
تاریخ نمایه سازی: 31 تیر 1398
چکیده مقاله:
اشتیاق به علم و علم آموزی همواره جلوه های متعددی در آثار ادبی فارسی داشته است. انعکاس به کارگیری علوم و تلاش شخصیت ها برای آموختن آن و یا بدست آوردن اطلاعات از علوم خاص در بخش تاریخی شاهنامه نیز به تعددد دیده می شود. بررسی نشان می دهد که اغلب تلاش برای استفاده از علوم و یا آموختن آن از سوی درباریان و به منظور ظفر بر دشمن و کسب پیروزی و رقم زدن آینده ای روشن برای خود انجام می شود و در مواردی استفاده از این علوم به منظور ایجاد رفاه برای مردم است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
الهام یحیی پور
دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه پیام نور
نرگس محمدی بدر
عضو هیات علمی گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه پیام نور