بررسی و تحلیل ضمانت اجرای عدم انجام تعهدات موجر در فقه اسلامی و حقوق موضوعه ایران

اراده طرفین از وضع قرارداد آن است که توافقات خود را که رنگ و بوی حقوقی به خود گرفته به مرحله ظهور و به اجرا درآورند. اما اگر متعهد به عهد خویش وفا نکرده باید نیرویی باشد تا او را وادار به انجام نماید. این نیروی الزام آور ، متعهد را ملزم به اجرای تعهداتی می نماید که در قرارداد بر ذمه گرفته است. در حقوق کشور ما قانون گذار تمهیداتی را در مورد نیل به این هدف پیش بینی نموده است که ماهیت بازدارنده دارد. ضمانت اجراهای نقض قرارداد در حقوق ایران را می توان به حق حبس، الزام به ایفای عین تعهد، مطالبه خسارت تاخیر یا عدم انجام تعهد، فسخ قرارداد و حق فسخ تقسیم کرد. در این پژوهش با روش تحلیلی و توصیفی و کتابخانه ای به بررسی مواد قانونی و متون فقهی که در باب عدم انجام تعهدات از سوی موجر در عقد اجاره به منظور آشنایی مردم که طرف قرارداد اجاره هستند، صورت گرفته است.

کلیدواژه ها:

اجاره ، موجر ، تعهد ، خیار