اثربخشی آموزش مهارت های زناشویی به روش شناختی-رفتاری بر افزایش رضایت جنسی زنان دارای مشکلات فیزیولوژیک (تناسلی) در شهرستان سرپل ذهاب

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش مهارت های زناشویی به روش شناختی -رفتاری بر افزایش رضایت جنسی زنان دارای مشکلات تناسلی درشهرستان سرپل ذهاب در سال1396بود.روش پژوهش از نوع پژوهش های شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گره کنترل می باشد.جامعه آماری شامل 30 نفر از زنانی که به مرکز بهداشت سرپل ذهاب مراجعه کرده اند میباشدکه به روش در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده های پژوهش، پرسشنامه 35 سوالی اینریچ و برگزاری 8جلسه کلاس های آموزشی مهارت های زناشویی به روش شناختی-رفتاری بود .جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و استنباطیبا نرم افزار spss استفاده گردید.در بخش آمار توصیفی از میانگین و انحراف معیار استفاده شدو همچنین در بخش آمار استنباطی از تحلیل کوواریانس تک متغیره استفاده گردید.یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که آموزش مهارت های زناشویی به روش شناختی-رفتاری موجب افزایش رضایتمندی جنسی زنان دارای مشکلات (تناسلی) میباشد. با استناد به داده های به دست آمده از این پژوهش می توان نتیجه گرفتکه آموزش مهارت های زناشویی به روش شناختی -رفتاری بر افزایش رضایت جنسی زنان دارای مشکلات فیزیولوژیک(تناسلی) موثر است.

کلیدواژه ها:

روش شناختی-رفتاری ، مهارت های زناشویی ، رضایت جنسی ، مشکلات فیزیولوژیک (تناسلی)