آثار حاد فعالیت ورزشی موازی بر دستگاه انعقادی خون در ساعات مختلف روز در زنان میانسال غیرفعال

هدف اصلی از اجرای این طرح، برر سی و مقایسه تغییرات پلاکت ها PC فیبرینوژن APTT,PT در اثر اجرای فعالیت ورزشی موازی در ساعات 6، 10:30 و16 در زنان میانسال ریرفعال بود آزمودنی های این تحقیق، تعداد 15 نفر بودند که 3 جلسه فعالیت ورزشی موازی را در ساعات، 6، 30:10 و16 انجام دادند. فعالیت ورزشی شامل 30 دقیقه فعالیت زیر بیشینه بر روی دوچرخه ارگومتر، با 70 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی هر آزمودنی و سپس، فعالیت مقاومتی به مدت 30 دقیقه بود. نمونه های خونی قبل از شروع فعالیت، بلافاصله پس از آن و 30 دقیقه بعد از اتمام فعالیت ورزشی جمع آوری شدند. افزایش معنی دار مقادیر پلاکت ها و فیبرینوژن و کاهش معنی دار APTT,PT به دنبال فعالیت ورزشی در هر 3 جلسه مشاهده شد. P> 0/05 مقادیر PC و فیبروینوژن بلافاصه بعد از فعالیت ورزشی ساعت 6 به طور معنی دار بیشتر از جلسات دیگر، و مقادیر PC 30 دقیقه بعد از دوره بازیافت جلسه ساعت 6 به طور معنی داری بیشتر از جلسات دیگر بود. P> 0/05 و APPT,PT در هر 3 مرحله خنگیری جلسه ساعت 6 کمتر از جلسه ورزشی ساعت 16 بود. P> 0/05 به طور کلی، چنین می توان گفت که تاثیر حاد فعالیت ورزشی باعث تحریک سیستم انعقادی خون در هر 3 جلسه ورزش موازی می شود؛ این در جلسه ورزشی ساعت 6 بیشتر مشهود است. بالاتر بودو فعالیت دستگاه انعقادی خون در ساعتات اولیه صبح و تاثیر مضاعف فعالیت ورزشی بر آن، ممکن است زمینه ساز تشکیل ترمبوز حوادث قلبی عروقی گردد.

کلیدواژه ها:

دستگاه انعقادی خون ، ریتم شبانه روزی ، فعالیت ورزشی موازی ، زنان میانسال ریرفعال