مقایسه سلامت عمومی دانش آموزان فعال و غیر فعال شرکت کننده در ورزش همگانی و تفریحی

هدف این تحقیق، مقایسه سلامت عمومی دانش آموزان شرکت کننده در ورزش همگانی با دانش آموزان غیر فعال است. جامعه آماری این تحقیق را دانش آموزان شرکت کننده در ایستگاه های ورزش همگانی و دانش آموزان غیر فعال شهرستان دماوند تشکیل داده است. با استفاده از نمونه گیری تصادفی 220 نفر افراد شرکت کننده در ورزش همگانی و 220 نفر افراد غیر فعال به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند، و از پرسشنامه استاندارد سلامت عمومی GHQ-28 برای اندازه گیری 4 خرده مقیاس (سلامت جسمانی، اضطراب و اختلال خواب، کارکرد اجتماعی و افسردگی) استفاده گردید. اعتبار پرسشنامه تاکنون در بیش از 70 کشور دنیا بر آورد شده است R=0/82 -0/92 برای فرضیه های تحقیق از آزمون یومن ویتنی و آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن در سطح P<0/05 استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که وضعیت سلامت جسمانی دانش آموزان شرکت کننده در ورزش همگانی M=2/8±2/2 بهتر ازدانش آموزان غیر فعال M=5/3±3/6 است و دانش آموزان شرکت کننده در ورزش همگانی اضطراب و اختلال خواب کمتری M=3/4±2/3 از افراد غیر فعال M=8/6±3/7 دارند. وضعیت کارکرد اجتماعی دانش آموزان شرکت کننده در ورزش همگانی M=3/3±2/9 بهتراز دانش آموزان غیر فعال M=6/3±3 بود؛ وضعیت افسردگی دانش آموزان شرکت کننده در ورزش همگانی M=1/2±0/5 نیز کمتر از دانش آموزان غیر فعال M=5/4±3/3 است که این نتایج در سطح P<0/01معنی دار بودند. همچنین بین سلامت عمومی دانش آموزان شرکت کننده در ورزش همگانی با مدت فعالیت ورزشی r=0/64 ارتباط معنی داری وجود داشت. بنابراین می توان بیان کرد که وضعیت سلامت عمومی (کل شاخص ها) دانش آموزان فعال در ورزش همگانی بهتر از دانش آموزان غیر فعال است؛ و هرچه مدت فعالیت های ورزشی بیشتر باشد احتمال افزایش سلامتی عمومی دانش آموزان نیز وجود خواهد داشت

کلیدواژه ها:

ورزش تفریحی ، سلامت جسمانی ، کارکرد اجتماعی ، افسردگی و اضطراب ، دانش آموزان