مقابله با حملات سایبری

در دوره معاصر، گروه های مهاجم و کشورهای مخاصم به دنبال راه هایی ساده برای زدن ضربات سنگین هستند .از این رو، با استفاده از فضای سایبر زیرساخت ها، پایگاه ها و تاسیسات نظامی سایر کشورها را مورد تهاجم قرار داده اند .آنان چند سالی است که با به کارگیری فضای سایبر، هم هزینه انجام عملیات خود را کم کرده اند و هم تلفات انسانی کمتری داده اند .لذا بسیاری از کشورها خود را برای مقابله با این اقدامات خرابکارانه جدید که بسیار آسان تر از اقدامات فیزیکی به وقوع پیوسته، آماده می کنند.پیشینه مقابله با جرائم سایبری به دو دهه اخیر باز می گردد .در سال های اخیر،بسیاری از کشورها به اهمیت مقابله با جرائم سایبری پی برده و قوانین الزم را برای مقابله با آن تدوین نموده اند. اما با توجه به گستردگی و پیچیدگی حملات در فضای مجازی و به دلیل تنوع ابزارهایی که در این فضا وجود دارد، شرایط مقابله با این جرائم در فضای سایبری با شرایط مقابله با آن در محیط فیزیکی بسیار متفاوت است .از این رو، صرف تدوین قوانین و اعمال مجازات برای جلوگیری و کاهش آسیب های وارده ناشی از اقدامات تروریستی سایبری کافی نبوده، بلکه به موازات آن نیازمند اتخاذ تدابیر پیشگیرانه نیز هستیم .پیشگیری وضعی از تروریسم سایبری از جمله این اقدامات می باشد .پیشگیری وضعی،متضمن طراحی و مدیریت محیط بال واسطه یا همان نظارت و تحت نفوذ در آوردن هر چه پایدارتر و سازمان یافته تر محل وقوع جرم است که به سوی شکلکامال خاصی از جرم نشانه می رود به گونه ای که زحمات و خطرات ناشی از اقدام برای ارتکاب جرم را افزایش داده و سود حاصله مورد نظر اکثر مرتکبین را کاهش می دهد.