بررسی نقش سنتهای بومی در توسعه پایدار سکونتگاه های روستایی (مورد مطالعه: روستاهای دهستان بشیوه پاطاق شهرستان سرپل ذهاب)

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش سنتهای بومی در توسعه پایدار سکونتگاه های روستایی در دهستان بشیوه پاطاق شهرستان سرپل ذهاب می باشد. تحقیق حاضر از لحاظ هدف (نوع استفاده) یک تحقیق کاربردی است. روش مورد استفاده در این تحقیق یک روش توصیفی – تحلیلی است. جامعه آماری مورد پژوهش در این تحقیق شامل سرپرستان خانوار روستاهای بالای 20 خانوار دهستان بشیوه پاطاق شهرستان سرپل ذهاب به تعداد 1630 نفر در نظر گرفته شده اند و تعداد نمونه برابر 311 نفر بر اساس فرمول کوکران و به شیوه تصادفی ساده تعیین شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه شامل 40 سوال می باشد که در 4 بخش اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی و سنتهای بومی هر کدام به ترتیب با تعداد 10، 7 و 8 و 15 سوال مورد سنجش قرار گرفت. داده های گردآوری شده بر اساس آزمون رگرسیون با نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج بیانگر آن است که به طور کلی سنت های بومی بر توسعه پایدار روستایی در دهستان بشیوه پاطاق اثرگذار بوده است. همچنین سنت های بومی بر سایر زیر متغیرهای توسعه پایدار روستایی اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی اثرگذار بوده است که میزان اثرگذاری بر بعد اقتصادی با توجه به میزان R2 بیشتر آن، بالاتر و بر بعد زیست محیطی با توجه به میزان R2 کمتر آن، پایین تر بوده است

کلیدواژه ها:

سنتهای بومی ، توسعه پایدار ، سکونتگاه های روستایی ، دهستان بشیوه پاطاق