بررسی معیارهای محله شاد مبتنی بر هنرهای همگانی (نمونه موردی: شهرک لاله مشهد)

یکی از مهمترین اجزایی که فضای شهری را میتواند علاوه بر جذابتر شدن برای شهروندان، خاطره انگیز، سرزنده و شاد نماید، استفاده از هنرهای همگانی است. هنری که سبب میشود نه تنها فضای شهر با تمام آشفتگیهایش برای رهگذران لطیف تر شود بلکه عرصه بسیار مناسبی برای ورود سرزندگی و شادابی به شهر شود. از سوی دیگر شادمانی و نشاط به عنوان یکی از مهمترین نیازهای روانی بشر، به دلیل تاثیرات عمده ای که بر شکل گیری شخصیت آدمی و در یک کلام مجموعه زندگی انسان دارد، همیشه ذهن انسان را به خود مشغول کرده است. با اینکه هرکس به فراخور خود آنرا تجربه میکند، اما تعریف شادی به سادگی تجربه آن نیست. لذا کیفیت های شهری در سطح یک محله به خوبی میتواند تداعی گر و القاکننده مفهوم شادی باشد.در این راستا در پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش هنرهمگانی در ایجاد شادی در شهرک لاله مشهد، پرسشنامه ای با حجم نمونه 138 نفرتدوین و اعتبارسنجی از طریق آزمون آلفای کرونباخ و نرمال بودن داده ها توسط آزمون کلموگروف-اسمیرنوف سنجش شد. به منظور فهم رابطه میان ابعاد شادی برمبنای هنرهای همگانی نیز از آزمون تحلیل عاملی تائیدی بر اساس معادلات ساختاری و برای اولویت دهی به این معیارها از آزمون فریدمن استفاده شدهاست. نتایج حاکی بر آن است که عوامل شادی بخش که بیشترین ارتباط را با هنرهای همگانی برقرار نموده اند به ترتیب شامل ارتقا غنای حسی در محله، ارتقا بخشی هویتمکانی محله، ارتقا سرزنده سازی فضاها، ارتقا دلبستگی مکانی در فضاها، تسهیل راحتی شهروندان در فضا، توجه به سرمایه اجتماعی و در نهایت ارتقا رضایتمندی میباشد که با اعمال این عوامل میتوان به محله ای شاد متاثر از هنرهای همگانی دست یافت.

کلیدواژه ها:

هنرهای همگانی ، شادی ، شهرک لاله مشهد.