مطالعات آزمایشگاهی چگونگی حذف رنگ متیل بلو از پساب های صنعتی توسط جاذب های پلیمری سنتز شده

رنگ ها از جمله آلاینده های محیط زیست محسوب می شوند.رشد صنایع خصوصا صنایع مرتبط با رنگرزی(نساجی،کاغذ،غذایی و...)و وجود این رنگها درپسابهای خروجی از این صنایع،رنگها را بعنوان یکی از اصلی ترین منابع آلوده کننده آبهای زیر زمینی و سطحی به شمار آورده است.[1]ثابت شده است که این نوع پساب حتی در غلظت پایین رنگ نیز نقش جهش زایی به طور مستقیم حتی برای موجودات زنده در محیط آبی با توجه به نوع رنگ دارد پلی ساکاریدهای بهبود یافته بعنوان جاذب، محدودیتهای مشخصی مثل حجم هیدرودینامیکی پایین، پایداری دمایی ضعیف و مساحت سطح پایین دارند و حل شدن این پلی ساکاریدهای طبیعی در آب، کاربرد آنها را بعنوان جاذب محدود کرده است. پلیمرهای آلژینات/ کیتوسان به دلیل داشتن گروههای عاملی موثر (کربوکسیلات و آمید) در ساختار خود می توانند نقش مهمی در جذب رنگها از خود نشان دهند. بنابراین در این تحقیق توسط آزمایش های جذب پیوسته حذف رنگ متیل اورانژ از آب توسط هیدروژل آلژینات/کیتوسان/ ستیل تری متیل آمونیوم برومید مورد مطالعه قرار خواهد گرفت. بدین منظور ابتدا این کامپوزیت توسط مخلوط آلژینات/کیتوسان/ ستیل تری متیل آمونیوم برومید و شبکه کننده (کلسیم کلراید یا سدیم تری پلی فسفات) ساخته و سپس خشک شده و به عنوان جاذب مورد استفاده قرار خواهد گرفت. ساختار کامپوزیت سنتز شده توسط FTIR مورد ارزیابی قرار خواهد گرفت و در ادامه اثر پارارمترهای مختلف موثر بر فرآیند جذب از قبیل غلظت اولیه رنگ، دبی و ارتفاع ستون بر روی فرآیند جذب مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

کلیدواژه ها:

پلی ساکاریدها ، جاذب ، پلیمر