مضاف الیه؛ وابسته یا رکن
محل انتشار: دومین همایش بین المللی زبان و ادبیات فارسی
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 891
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ADABICONF02_145
تاریخ نمایه سازی: 31 تیر 1398
چکیده مقاله:
مضاف الیه در دستور زبان فارسی از جمله مقولات بحث برانگیز و مورد اختلاف است و دراین باره بین دستورنویسان اختلاف نظر وجود دارد. این پژوهش که به روش کتابخانه ای انجام شده است به بررسی این مسئله که آیا مضاف الیه از اجزا و ارکان اصلی جمله به شمار می آید و یا خود وابسته نقش دیگری است ( و نقش مستقلی درجمله ندارد) می پردازد. در این تحقیق آراء و نظرات دو گروه از دستورنویسان بررسی شده است: دسته اول دستورنویسانی هستند که برای مضاف الیه نقش اصلی در جمله قائل شده اند و آن را از حالات اصلی اسم به شمار آورده اند و دسته دوم دستورنویسانی هستند که مضاف الیه را به عنوان وابسته در نظر گرفته اند و برای آن نقش مستقلی قائل نیستند. چنانکه در پایان تحقیق مشخص خواهد شد غالب دستورنویسان، مضاف الیه را به عنوان وابسته در نظر گرفته اند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مریم بهمنی
دانشجو کارشناسی پیوسته رشته آموزش زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه فرهنگیان، پردیس شهید باهنر شهرکرد
اصغر شهبازی
استادیار دانشگاه فرهنگیان، پردیس بحرالعلوم شهرکرد