بررسی ساختار روایی داستان آتش بدون دود بر مبنای الگوی کنشی گریماس

ساختارگرایی ادبی در پی آن است تا علمی ترین مبنای ممکن را برای مطالعات ادبی فراهم آورد. ساختارگرایی روش تحلیل متن و شناخت نظام آن است. گریماس از جمله ساختارگرایانی بود که در آغاز به بررسی علم روایت در ادامه کار پراپ پرداخت و با ارائه الگوی کنشی، تقابل های دوگانه نشان داد که همه عناصر تشکیل دهنده روایت قابل تجزیه و تحلیل و دارای نقش موثر هستند. هدف از پژوهش حاضر دست یابی به میزان انطباق داستان آتش بدون دود بر مبنای الگوی کنش گریماس و تقابل های دوگانه این اثر است و همچنین تلاش گردیده به شیوه توصیفی- تحلیلی، اثر مورد نظر را از این دیدگاه مورد بررسی و تحلیل قرارگیرد. شش کنش گر گریماس در هفت جلد داستان دیده می شود. در اثر مورد نظر، مفعول همان تلاش برای شرایط مطلوبی است که تحقق پیدا کند. کنش گر فرستنده در سه جلد اول داستان شخصیت داستانی و در چهار جلد بعدی مفاهیم انتزاعی است. تحلیل این اثر بر اساس نظریه گریماس استواری روایت، ساختار و پیوستگی اجزای آن را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

روایت ، ساختارگرایی ، گریماس ، آتش بدون دود ، نادر ابراهیمی