شناسایی انواع سازه های غشایی از منظر تناسب فرم در معماری و خواص فیزیکی آنها

سازه های غشایی زیر مجموعه ای از سازه های فضا کار هستند. سازه فضا کار یک سیستم سازههای است که اعضای خطی در آن به گونه ای آرایش یافته اند که نیروها به صورت سه بعدی منتقل می شود. در یک سازه فضا کار، ترکیب شکل، بارهای داخلی و جابجایی های سازه در یک صفحه قرار نمی گیرند به سازهای که اصولا رفتار سه بعدی داشته باشد، به طوریکه به هیچ ترتیب نتوان رفتار کلی آن را با استفاده از یک یا چند مجموعه مستقل دوبعدی تقریب زد سازه فضا کار نامیده می شود. پژوهش حاضر بر این است که در طراحی های ساختمانی، در مهندسی معماری نوین به چه ترتیب می توان از این سازه ها جهت بهینه سازی ساختمان در راستای رسیدن به فرم های دلخواه با دهانه های وسیع و فضایی شکل پذیرتر دست یافت. بنا بر این با بررسی مزایا و معایب سازه های فضا کار وشناخت انواع گوناگون این سازه ها از لحاظ شکلی، چگونگی بهره گیری از این سازه ها در معماری بررسی شده است این سیستم هزینه ها را پایین می آورد. به سادگی قابل اجرا بوده و مقاومت بالایی در استقامت و انتقال بار دارد. و به دلیل سبکی، شفافیت و انعطاف در خلق فرمهای زیبای و بدیع در ساخت بناهایی با عملکرد مختلف تجاری، اداری ورزشی و یا به شکل سایه بان در فضای عمومی و شهری در طراحی معماری به کار گرفت.

کلیدواژه ها:

سازه غشایی ، معماری ، فرم ، سازه فضاکار