تطبیق شخصیت و اندیشه های آبای و فردوسی

آبای قوننبایف پایه گذار و معمار ادبیات کتبی قزاقستان است. قزاقستان از جمهوری های جدا شده از شوروی سابق است که برخوردار از فرهنگی مشترک با ایران است. آبای از کودکی ضمن تحصیل با علوم دینی و ادبیات شرق به ویژه ادبیات کلاسیک ایران و اشعار شاعران بزرگ زبان فارسی همچون: فردوسی، سعدی، حافظ، مولانا، نظامی و.. آشنا شد. آبای اشعار حماسی و غزلیات شاعران بزرگ شرق را از روی متن اصلی و گاه از ترجمه های جغتایی خوانده و اولین بار عروض را که از شعر فارسی اخذ کرده بود در شعر قزاقی مطرح کرد و از این طریق لغات فارسی بسیاری وارد زبان قزاقی شد. در این پژوهش،مولف به صورت کتابخانه ای آثار شاعر قزاق را از روی منابع معتبر مطالعه کرده است. با توجه به عنایت ویژه شاعر به مفاهیم موجود در آثار شاعران ایران خصوصا فردوسی تلاش شده است برخی از این شباهتها بیان شود. مقاله به روش تحلیلی – توصیفی و با استفاده از منابع کتابخانه ای نوشته شده است.

کلیدواژه ها:

آبای ، اندیشه ، شخصیت ، فردوسی