تحلیل و معنایابی داستان های فولکلور در تالش جنوبی (بر اساس نظریه ریخت شناسی ولادیمیر پراپ)

داستان های فولکلور خود نسخه دیگری از ادبیات عامیانه هستند که آینه تمام نمای فرهنگ و ادب مردم روستایی است.. داستان های تالشی با اهداف گوناگونی مانند توصیف رشادت های پهلوانان و اوضاع بد اقتصادی ان زمان روایت می شود که در گویش تالشی به آن نقل می گویند. این مقاله ضمن بررسی ریخت شناسانه شخصیت های داستان های فولکلور تالشی بر اساس نظریه ولادیمیر پراپ به تحلیل و معنایابی آنها از حیث بازنمایی موقعیت های اجتماعی و فرهنگی زمان روایت داستان ها پرداخته است . روش تحقیق توصیفی – تحلیلی و شیوه گرداوری اطلاعات میدانی – اسنادی است، جامعه آماری این تحقیق 10 داستان روایی تالش جنوبی است که پنج روایت از طریق مصاحبه گردآوری شده و پنج روایت به صورت اسنادی از کتب موجود اخذ گردیده است. یافته های این پژوهش نشان می دهد که بسیاری از ویژگی های فرهنگی ، اجتماعی ، اقتصادی ، باور ها و ارزش های قوم تالش در این داستان ها یافت می شود .

کلیدواژه ها:

داستان ، قوم تالش ، پراپ ، ریخت شناسی