نقش مجتمع های مسکونی سبز در معماری پایدار و محیط زیست پویا

امروزه ، پیشرفت شهرها به گونه ایست که تعامل ناسازگار انسان و طبیعت به صورت یکی از بحران های اساسی انسان تبدیل گشته و راهکارهای جدیدی نیزدر این خصوص پدید آمده است. یکی از راهکارهای حل این معضلات، ساخت مجتمع های سبز سازگار با محیط زیست است .و این موضوع از طریق بستر سازی های فرهنگی اجتماعی اقتصادی وتدوین قوانین و دستورالعمل های اجرایی قابل پیگیری می باشد.در این پژوهش، به مطالعه و شناخت تاثیرات فضای سبز بر زندگی انسان پرداخته شده که نتایج حاصله، حاکی از تاثیرات بسیارمهم این امر است، که عبارتند از: تاثیرات جامعه شناختی تاثیرات فرهنگی تاثیرات روانشناختی . در ادامه، دو نمونه از مجتمع های مسکونی ، مورد پژوهش قرار گرفتند که این مجتمع ها: 1 مجتمع مسکونی نواب 2 مجتمع مسکونی اکباتان . در نهایت، مولفه های حاصل از مطالعات فضای سبز در نمونه های انتخاب شده مطالعه و نتایج حاصله از آنالیز مورد بررسی قرار گرفت کهنتایج عبارتند از: 1 با توجه به زندگی گروهی در مجتمع های مسکونی، فضای سبز، به عنوان یک عنصر کلیدی در افزایش تعاملات و ارتباطات اجتماعی بین افراد ساکن به شمار می رود. 2 فضای سبز علاوه - بر اینکه بر روان انسان تاثیرات مثبت دارد، بر شیوه زندگی و نوع برخورد افراد نیز، تاثیرات قابل توجهی دارد. این تاثیرات، افزایش کیفیت زندگی ساکنین و رضایت آنها را در پی دارد. 3 افزایش مساحت فضای سبز با میزان رضایتمندی ساکنان مجتمع های مسکونی، رابطه مستقیم دارد. درنتیجه با توجه به آنالیز داده ها ،رضایتمندی ساکنین در مجتمع مسکونی اکباتان بیشتر از مجتمع مسکونی نواب است. این مطلب حاکی از آناست که در مجتمع سازی ایا خیر، معماری سبز، که جزء جدایی ناپذیر فضای زندگی آدمی ست از لحاظ کمی، کمتر توجه شده است.

کلیدواژه ها:

مجتمع مسکونی سبز ، معماری پایدار ، رضایتمندی ساکنین ، محیط زیست پویا