رابطه هوش معنوی و خود ارزشمندی با کیفیت زندگی زنان در خانواده

پژوهش حاضر به بررسی رابطه هوش معنوی و خود ارزشمندی با کیفیت زندگی زنان در خانواده میپردازد. روش این پژوهش بر اساس طبقه بندی بر مبنای هدف در زمره تحقیقات کاربردی است و از حیث روش توصیفی از نوع همبستگی است.جامعه آماری آن، شامل دانشجویان ارشد (زنان متاهل در حال تحصیل) دانشگاه آزاد بجنورد به تعداد 558 نفر که 240 نفر به شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای چندمرحلهای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل؛ پرسشنامه خود سنجی هوش معنوی کینگ 2008؛ پرسشنامه خود ارزشمندی کروکر و همکاران 2002؛ پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی--WHOQOL_BREFمیباشد. نتایج آزمون رگرسیون چند متغیره نشان داد رابطه بین متغیرها معنیدار است و میتوان بیان نمود بین رابطه هوش معنوی و خود ارزشمندی با کیفیت زندگی زنان در خانواده دانشجویان متاهل دانشگاه آزاد بجنورد رابطه معنادار وجود دارد. در بررسی از متغیرهای پیش بینی ( خود ارزشمندی و هوش معنوی) و متغیر ملاک (کیفیت زندگی) هر سه متغیر دارای رابطه های معناداری هستند. با توجه به این یافته ها آموزش دو مولفه هوش معنوی و خود ارزشمندی برای زنان در جهت بالا بردن کیفیت زندگی ضروری و اثر بخش است.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی ، هوش معنوی ، خود ارزشمندی.