پایش سلامت سازه های بلند

مسائل شناسایی سیستم ها، توسعه سازه های هوشمند و پایش سلامت سازه ای در رشته مهندسی عمران در دهه های اخیر به عنوان یکی از مهمترین مسائل مهندسی مطرح بوده و توجه جامعه دانشگاهی، محققین و صنعت را به خود جلب کرده است. به طور کلی پایش سلامت سازه ها می تواند تشخیصی از وضعیت سازه و بخش های مختلف آن در طول عمر را ارائه نماید و با ارزیابی مداوم و تشخیص موقعیت و شدت آسیب (با توجه به نوع و موقعیت ابزارهای استفاده شده) به صورت خودکار موجب کاهش هزینه و افزایش عمر سازه می گردد. طراحی و ساخت سازه های بلند صرفا بر اساس حداقل الزامات آیین نامه ای، اصول مکانیکی اساسی، مدل های عددی و آزمایشگاهی به مقیاس رفته، تحقیق و تجربه صورت می گیرد. بنابراین با توجه به شرایط پیچیدگی رفتار و بزرگی سازه های بلند سیستم های پایش سلامت توسعه یافته اند. عملیات پایش باید طبق برنامه ای استراتژیک و با توجه به نوع پروژه به صورت دائمی یا دوره-ای انجام شود. یک برنامه جامع پایش برای سازه بلند شامل کنترل تنش و نشست فونداسیون، کنترل کوتاه شدگی، پدیده های جمع شدگی، خزش، تغییرشکل های الاستیک و مشخصه های دینامیکی، کنترل تنش و کرنش المان های قائم تحت بارهای ثقلی، کنترل جابه جایی های جانبی برج تحت بارهای باد و زلزله و بررسی میزان تطابق پاسخ های اندازه گیری شده با رفتارهای پیش بینی شده سازه در مدل های عددی می باشد. از طریق ابزارهای کنترلی، سیستم سنسورها و موقعیت آنها مشخص میگردد. در این مقاله مقدمه ای بر کلیات پایش سلامت سازه های بلند ارائه گردیده است.

کلیدواژه ها:

برنامه جامع پایش سلامت ، سازه بلند ، پایش سلامت دوره ای ، پایش سلامت دائمی ، سیستم پایش.