توسعه پایدار در حقوق سرمایه گذاری

توسعه پایدار یک هدف گسترده در جامعه جهانی است.ایده هایی که در تعریف توسعه پایدار قرار دارند، به شیوه های متفاوتی عمل می کنند. همانطور که در گزارش Brundtland آمده است، آن را می توان به عنوان توسعه ای که نیازهای حال حاضر را بدون در نظر گرفتن توانایی نسل های آینده برای رفع نیازهای خود تعریف کرد. از لحاظ معنا، مفهوم توسعه پایدار در حوق سرمایه گذاری بر مبنای محدود کردن فعالیت اقتصادی تمرکز نکرده است. بلکه بر روی هدایت مفاهیم توسعه به منظور اطمینان از امکان بازده پایدار در دراز مدت تاکید دارد. شاخصه های توسعه پایدار را می توان در چهار گروه: اجتماعی، اقتصادی، بنیادی و زیست محیطی مطرح و بررسی نمود. توسعه پایدار فرایندی است برای بدست آوردن پایداری در هر فعالیتی که نیاز به منابع و جایگزینی سریع و یکپارچه آن وجوددارد. توسعه پایدار در کنار رشداقتصادی وتوسعه بشری در یک جامعه با یک اقتصاد توسعه اقتصاد توسعه یافته، سعی در تحصیل توسعه مستمر، ورای توسعه اقتصدی دارد. توسعه پایدار عنصر سازمان دهنده ای است که موجب پایداری منابع تجدیدناپذیر می شود. توسعه پایدار فرایندی است که آینده ای مطلوب را برای جوامع بشری متصور می شود که در آن شرایط زندگی و استفاده از منابع، بدون اسیب رساندن به یکپارچگی زیبایی وثبات نظام های حیاتی، نیازهای انسان را برطرف می سازد به این ترتیب، توسعه پایدار به طور نزدیک به عنون هدف اصلی قانون سرمایه گذاری ملی و بین المللی و سیاست های کلان ملی و جهانی مورد توجه قرار می گیرد. سرمایه گذاری برای توانایی کشورهای در حال توسعه برای دستیابی به نیازهای ضروری و رشد اقتصادی برای بهبود رفاه مردم خود و رعایت نیازهای اساسی بدون تضعیف وناپایدار ساختن منابع اصلی به شیوه های پایدار ومستمر می باشد.

کلیدواژه ها:

توسعه ، سرمایه گذاری ، منابع اقتصادی ، اقتصاد پایدار