نقش عرصه های فرهنگی در ارتقاء تعاملات اجتماعی درراستای ایجاد شهری کوچک در دل شهر تهران

فضای شهری بستر تعاملات فرهنگی و زندگی شهری نماد و تجسم کالبدی مفاهیم فرهنگی است. بافت کلان شهرها به لحاظ دارا بودن قدمت، میراث کالبدی، زمینهای متناسب با عملکرد فرهنگی مهمترین بستر کالبدی فضایی ارزشهای فرهنگی محسوب میشود. بافت تاریخی شهر تهران نیز دارای عناصر ارزشمندی می باشد که با توجه به فشارهای گسترش شهر، غفلت از بافت تاریخی و نگاه موزه ای به فضاها و عناصر تاریخی سبب ایجاد بناهای تاریخی به صورت مستقل و قطع ارتباط آنها با زندگی مردم و شهر شده است. از طرفی نمادهای فرهنگی مشوق تبادل فرهنگی می باشد و این انفصال فضایی موجب کاهش تعامالت فرهنگی مردم در بافت تاریخی شده است. احیای فعالیتها و رویدادهای فرهنگی از نقش و جایگاه مناسبی در بازآفرینی بافتهای تاریخی برخوردارند. لذا هدف اصلی این مقاله بازآفرینی عرصه های فرهنگی تهران جهت ایجاد پیوند بین جاذبه های فرهنگی از طریق ایجاد شبکه شهری و ارتقاء تعاملات اجتماعی بر مبنای ایده بازآفرینی فرهنگی و به نوعی شهری در شهر تهران است. در این رویکرد، فرهنگ به عنوان یکی از سرمایه های اصلی شهر شناخته میشود. بافت تاریخی شهر تهران با داشتن پتانسیل های تاریخی و جاذبه های گردشگری امکانات توسعه فراوانی دارد.

کلیدواژه ها:

فرهنگی ، تعاملات اجتماعی ، فضای شهری ، تهران