فناوری نانو درکاربرد الیاف پلی پروپیلی ایزوتاکتیک در تولیدبتن های مسلح

می دانیم بتن معمولی ماده ای متشکل از سنگدانه و ملات است. بتن در مقابل نیروی فشاری دارای مقاومت قابل قبولی است با این حال در مقابل نیروی کششی ضعیف عمل می کند. از طرفی فولاد دارای مقاومت کششی قابل قبولی است. از این رو با مسلح کردن بتن به میلگردهای فولادی، بتنی حاصل می گردد که هم دارای مقاومت فشاری و هم مقاومت کششی قابل قبولی است، به این نوع بتن، بتن مسلح ،اطلاق می شود . چون ضریب انبساط حرارتی فولاد با بتن یکسان است ، از میلگرد استفاده می شود. ولی به جهت وزن و سنگینی زیاد ، می توان از الیاف هم استفاده نمود . معمولا از الیاف کربنی یا پلی پروپیلن یا شیشه ای و یا فولادی استفاده می شود که هر یک مزایا و معایب خاص خود را دارند . ما در این مقاله برای نخستین بار از الیاف ترکیبی یا کامپوزیتی استفاده نمودیم و با انجام تست های خمشی ، تنشی و کرنشی مزیت های این نوع بتن مسلح را مورد آزمایش قرار دادیم. از الیاف معمولا برای کنترل ترک های ناشی از انقباض خمیری و ترک های انقباضی ناشی از خشک شدن بتن، استفاده می شود . الیاف بتن، باعث ایجاد مقاومت جهتی در بتن می شوند. همچنین الیاف بتن، باعث افزایش مقاومت ضربه ای، مقاومت سایشی و مقاومت شکست بتن می شوند . با تحقیقات بعمل آمده ، ثابت کرده ایم که الیاف میکروفایبر نسبت به الیاف بلندتر، تاثیر بیشتری بر مقاومت ضربه ای بتن دارند .وجود الیاف باعث کاهش تراوایی و نفوذ و در نتیجه باعث کاهش تعریق بتن و بهبود دوام و سختی بتن می شوند.

کلیدواژه ها:

نانو فایبر ، پلیمر ، نخ بخیه ، سیمان ، الیاف ، بتن مسلح