مولفه های ادب غنایی در تاریخ بیهقی

ادبیات غنایی دربرگیرنده موضوعاتی همچون عشق، وصف، مدح، مرثیه، شادینامه، عرفان و ... است و به طور کلی هر اثری که در آن به بازتاب عواطف و احساسات اشخاص پرداخته شده باشد را شامل میشود؛ یعنی تمام احساسات از لطیف ترین تا درشتترین آنها با همه واقعیاتی که وجوددارد. در هر نوع ادبی میتوان ردپایی از احساسات و عواطف اشخاص را دریافت. تلاش نگارندگان در این جستار برآن است تا مولفه های ادب غنایی را در تاریخ بیهقی به روش تحلیل و توصیف با استفاده از منابع کتابخانه ای مورد بررسی قرار دهند و در پایان بسامد هریک از مولفه ها را ارایه نمایند. در تاریخ بیهقی مباحثی مانند شور و شوق، اعیاد، مجالس عروسی و شرابخواری، شکار امیران غزنوی نیز لحظات تاسف بار اعدام اشخاص مهم، مرگ اطرافیان و مراثی را میتوان به وفور یافت که تخیل نویسنده در آفرینش حوادث و قهرمانان آن صحنه هایی بدیع از ادب غنایی را رقم زده است. خواننده با خواندن داستانی چون بردار کردن حسنک وزیر، گریه سرمیدهد و گاه با بیان شیرین سراپای وجودش را اعجاب فرامیگیرد که این خود هنری بزرگ محسوب میشود؛ این احساسات همان موضوعات ادبیات غنایی است که در تاریخ بیهقی نمود داشته و بخشهایی از این اثر را در حیطه این نوع ادبی قرار میدهد.

کلیدواژه ها:

تاریخ بیهقی ، ادبیات غنایی ، عشق ، اعیاد