بررسی تاثیر استقلال مدیران و کنترل استراتژیک بر اثربخشی برنامه ریزی استراتژیک با میانجی گری سیاست های سازمانی

هدف پژوهش گزارش شده این است که با بررسی تاثیر دو پیشایند سیاستهای سازمانی (استقلال مدیران و کنترل استراتژیک) و یکی از نتایج آن (اثربخشی برنامه ریزی استراتژیک) به پر کردن این شکاف کمک کند. وقتی مدیران منابع را تعیین میکنند، تحت تاثیر میزان استقلالشان و سطح کنترل اعمال شده بر روی خود قرار میگیرند. این تحقیق سعی دارد به مدیران کمک کند تا درک کنند چگونه دو عامل مهم سازمانی که کمتر در ادبیات رفتار سیاسی بررسی شده اند، بر سیاست سازمانی تاثیر میگذارند. جامعه مورد مطالعه این پژوهش به دو گروه کلی شامل: گروه اول دربرگیرنده اساتید صاحب نظر در حوزه برنامه ریزی استراتژیک؛ و گروه دوم در برگیرنده مدیران شعب بانک مسکن شهر تهران، دسته بندی شده اند. در واقع روش نمونه گیری ترکیبی از دو روش نمونه گیری غیراحتمالی هدفمند و نمونه گیری گلوله برفی بوده و با توجه به ماهیت روش نمونه گیری، در نهایت حجم نمونه این تحقیق برابر با 37 نفر از خبرگان در دسترس و متمایل به همکاری در شعب بانک مسکن شهر تهران می باشد. با توجه به تحلیل نهایی و پیاده سازی مدلی جهت بررسی تاثیر استقلال مدیران و کنترل استراتژیک بر اثربخشی برنامه ریزی استراتژیک بامیانجی گری سیاستهای سازمانی، قابل مشاهده است که نتایج روایی همگرا متغیرهای پنهان تحقیق ازقبیل: استقلال مدیران، کنترل استراتژیک، سیاست های سازمانی و اثربخشی برنامه ریزی استراتژیک؛ همگی بالای0/5 محاسبه شده اند که در نتیجه مناسب بودن روایی همگرای تحقیق را نشان میدهد ومقدار معیارGOF به میزان 0/706 محاسبه شده که مورد تایید بودن برازش مدل کلی پژوهش را نشان میدهد.

کلیدواژه ها:

ستقلال مدیران ، کنترل استراتژیک ، سیاستهای سازمانی ، اثربخشی