بررسی راهکارها و استراتژی های همساز با اقلیم معتدل و مرطوب در معماری معاصر و بومی

با توجه به وجود اقلیمهای متنوع در جهان، طراحی معماری باید با توجه به شرایط اقلیمی انجام شود؛ این مهم به ویژه در مواردی که شرایط حرارتی بحرانی باشد اهمیت بیشتری داشته و به چالشی مهم در ذهن معمار تبدیل میشود. طبق تقسیمبندی کوپن 5 کلان اقلیم وجود دارد که اقلیم معتدل و مرطوب (C) یکی از اقلیمهای مهم آن است که بهخاطر رطوبت بالای هوا در طول سال نیاز به طراحی خاص دارد. در این اقلیم دما در گرمترین ماه سال بالاتر از 10œC و در سردترین ماه سال -3 œC میباشد. این اقلیم از سه خرده اقلیم Cf)، Cw، (Cs تشکیل شده است. در این مقاله، ابتدا با استفاده از روش تحقیق کیفی، به صورت توصیفی-تحلیلی و سپس با استفاده از داده های هواشناسی ایستگاه های معتبر جهانی و با تکیه بر تحلیل راهکارهای به کار گرفته شده در معماری معاصر و بومی سه نمونه موردی (واشنگتن (Cfa)، هنگکنگ (Cwa) و خرم آباد ((Csa) به شناسایی و بررسی راهکارهای همساز با اقلیم در این نمونه ها پرداخته شد و باتوجه به مطالعات انجام شده، معماری بومی شهر خرم آباد و معماری معاصر دو شهر واشنگتن و هنگکنگ از سازگاری بالایی با شرایط اقلیمی برخوردار بودند، با این وجود در معماری معاصر شهر خرم آباد برخلاف معماری بومی آن توجه اندکی به مسایل اقلیمی شده بود. در نتیجه این تحلیلها و نحوه عملکرد عناصر معماری به کار رفته در معماری بومی و معاصر سه شهر مورد مطالعه، به تشریح راهکارهای همساز با اقلیم به کار گرفته شده مرتبط در معماری معاصر پرداخته و عناصر معماری بومی را که با راهکارهای همساز با اقلیم معتدل و مرطوب در معماری بومی در تناظر با عناصر امروزی قرار گرفتند، معرفی شدند.

کلیدواژه ها:

همساز با اقلیم ، اقلیم معتدل و مطوب ، تقسیم بندی کوپن ، خرده اقلیم ، معماری معاصر و بومی