گونه شناسی فرمی سابات در اقلیم گرم و خشک ایران

ساباط ها(سابات) از ویژگیهای معماری زیست بومهای گرمسیر و کویری هستند که در استانهایی مانند یزد، کرمان، اصفهان و خوزستان، خراسان جنوبی و....یافت میشوند و بخشی از معماری سنتی کمتر شناخته شده ایرانی هستند که نیاز به مطالعه آنها، جهت آشکار شدن قسمتی از دانش معماری فراموش شده ایرانی، میتوانند موثر باشند. همچنین یکی از کارکردهای سابات پدید آوردن سایه و جایگاهی خنک برای رهگذران است. این سازه به دلیل نیمه پوشیده بودن در تابستان به پدید آمدن کوران هوا میانجامد که هوای درون سابات را از بیرون آن خنک تر میکند. همین نیمه پوشیده بودن در زمستان به گرمتر شدن هوای درون سابات از بیرون آن میانجامد. لذا هدف از پزوهش حاضر گونه شناسی فرمی ساباتها میباشد زیرا این گونه شناسی ابزاری موثر در شناخت جامع تر این عنصر معماری ایرانی میباشد. بدین منظور در این پژوهش از روش توصیفی - تحلیلی و به صورت نمونه ی موردی((case study استفاده شده است. در این میان تحلیلهای به عمل آمده در باب گونه شناسی فرمی ساباطها به عنوان یکی از عناصر قدیمی در معماری مناطق گرم و خشک ایران و پژوهشهای انجام شده چنین میتوان نتیجه گرفت که، ساختار شکلی و فرمی گوناگون ساباتها در اقلیمهای مختلف، دارای تنوع متفاوتی میباشند.

کلیدواژه ها:

گونه شناسی ، فرم ، سابات ، اقلیم گرم و خشک ، ایران