تبیین مفاهیم طبقه و کنش در چارچوب نظری بوردیو

در جامعه شناسی جدید علاقه به پیوند ساختار و عاملیت در کارهای شماری از نظریه پردازان وابسته به سنت اروپایی به چشم می خورد.پیر بوردیو از جمله این نظریه پردازان است که با تلفیق عاملیت و ساختار، از روش ساختارگرایی تکوینی در کار خود استفاده کردهاست، چرا که وی این دیدگاه را روشی برای دیدن جهان اجتماعی میدانست که در آن به حضور دوگانه عینیت و ذهنیت و ساختارو عاملیت توجه میشود. بوردیو با محوریت سه مفهوم عادتواره، میدان و سرمایه چارچوبی بنا ساخته است که به واسطه ی آن میتوانبه مفهوم کاربردیتری از طبقه و کنش در تحلیل های طبقاتی دست یافت. وی از کنش اجتماعی برداشتی خاص دارد. این برداشتدر پی آن است تا تقابلی را که در تفکر رایج جامعه شناسی در مورد عینیت و ذهنیت وجود دارد از میان بردارد. همچنین تحلیلطبقاتی در رویکرد بوردیو به تحلیل مناسبات اقتصادی فروکاسته نمیشود؛ بلکه همزمان با تحلیل مناسبات نمادین، نسبتا در راستایخطوط تمایز پایگاهی مد نظر وبر نیز همراه می باشد. در مقالهی حاضر از توضیح مفاهیم اولیه چارچوب نظریه بوردیو به اختصار گذرمی کنیم و با پایه قرار دادن این مفاهیم به تبیین مفهوم طبقه و کنش در رویکرد بوردیو خواهیم پرداخت.

کلیدواژه ها:

بوردیو ، طبقه ، کنش